Archiwum kategorii: Moje początki

Nic się dzieje i nic gaśnie Nic się wali, nic ostaje Nic nie płacze, nic nie kwili. Nikt współczuje, nikt ocenia Nikt nie krzyczy, nikt zawodzi Nikt się cieszy, nikt nikogo kocha Nikt oczernia, nikt przystaje Nikt nie cierpi, nikt … Czytaj dalej →

Rzuca głęboki cień na codzienne rzeczy, Uzupełnia jednolitą całość. Stanowi wspomnienie dawnej piękności, Rachunek popełnionych błędów. Nie istnieje bez doby obecnej. Stanowi dopełnienie teraźniejszości oraz przyszłości. Spoglądając wstecz można wynieść wiele mądrości życiowej Oraz doświadczenia. Gdyby nie ona niczego nowego … Czytaj dalej →

Przeciwny klęsce, mozolnie osiągnięty, Krwią i drwiną opłacony, trudem i potem zdobyty, Diamentowy. Nie wyściełany laurami, lecz porażkami i błędami. Jest powodem do chluby, a także pyszności. Ci, którzy zapatrzą się w jego oślepiający blask staną się próżni i płytcy. … Czytaj dalej →

Za uśmiechów tysiące Za lata mijające Za wiosny zbyt krótkie, Za zimy zbyt smutne, Za troskę potrzebną, Za deszcz i słońce- Oddałabym wszelkie bogactwa tego czasu. Za kolejną łzę przelaną Samotnie, z goryczą, Oddałabym za choćby dzień; Bez trosk i … Czytaj dalej →

Pocieszy radą, wesprze ramieniem, Zrozumie bez słów, dochowa sekretu, Stanie murem, ochroni przed wrogiem. Jako jedyny wróci po klęsce, Nie opuści w godzinie próby.

Wiruję jak na karuzeli obrazy zlewają się w jedno tworząc chaotyczny ciąg lawinę odczuć kręci mi się w głowie od mnogości spraw decyzji do podjęcia jednak wciąż szukam szukam jakiejś kotwicy punktu zaczepienia czegokolwiek na czym mogłabym się oprzeć nic … Czytaj dalej →

Jest jedyna, Kochająca, własna, Odpuści błędy, Przyjmie ochoczo, Przytuli, pocieszy- Zrozumie bez słów. Przez lata będzie trwać Ta niewidoczna dla oka Nić porozumienia. Gdy wszystko przeminie, Zostanie tylko szary popiół, Rodzina nie zginie.

Niestała i zmienna, Ulotna i wierna- Jest poezyja. Jednych przyobleka w złoto i drogie sukna, Drugich obdziera ze skóry, Przyodziawszy w łachmany. Poezja Niewdzięczna jest, Cudowna jest, Szuka poklasku, Puszy się wielce, Jednych obdarza, Drugim zabiera, Jest nagła, subtelna Słodka … Czytaj dalej →

Słowa nie wyrzekłszy, Wzrok ostaje martwy, Niema potrzeba ulatnia się wcale. Pozostaje głucho- niema na obcy wrzask, A w sercu gwałtowny trzask. Nie ma dla niej ratunku, Targnie się na swe życie. Tylko jedno jest antidotum, Które ją wróci do … Czytaj dalej →

U jednych jest głęboki, niezmierzony U drugich zaś nagły, przemijający Każdy go zaznał na ziemskim padołu Nie każdy zmierzył jego głębię. Nieliczni są Ci, którzy go rozumieją Ale wszystkich nas dotyczy.